parallax background

Tajemnicze góry Bucegi

Bran – pomiędzy górami
28 czerwca, 2021
Ewa Chwałko
Pół roku po Łuku
7 lutego, 2022
Ewa Chwałko
Pół roku po Łuku
7 lutego, 2022
Bran – pomiędzy górami
28 czerwca, 2021

Góry Bucegi to ostatnie pasmo Karpat Południowych. Od Przełęczy Predal otwierają się Karpaty Wschodnie. Od Bran mój szlak wiedzie przez szczyty Scara (2422 m n.p.m.) i najwyższy - Omu (2507 m n.p.m.), następnie Baba Mare (2294 m n.p.m.) i Babele (2206 m n.p.m.).

Na Omu biegałam i szukałam szczytu, a tymczasem to ta wielka skała, do której przyklejone jest małe schronisko. Wypiłam tu herbatę i grzane wino, bo było zimno. Spadł nawet jakiś deszcz. Tylko że ja nauczyłam się chodzić w deszczu, przyjmując, że wszystko moknie.

Do Burşteni dotarłam skonana około 21.00, do schroniska było już za daleko, więc znalazłam nocleg w mieście. Następnego dnia o 8 weszłam na szlak już innego pasma.

Spóźniłam się na ostatni zjazd wagonikiem do miasta Burşteni, który był o 17.00 (czyli w środku letniego dnia), i zaliczyłam najgorsze zejście w moim życiu - na ok. 7 km przewyższenia liczące ok 1300 m. Nie chciałabym tego doświadczenia powtarzać.

Do Burşteni dotarłam skonana około 21.00, do schroniska było już za daleko, więc znalazłam nocleg w mieście. Następnego dnia o 8 weszłam na szlak już innego pasma.

Z Górami Bucegi a zwłaszcza z Karpackim Sfinksem wiążą różne historie nie z tej ziemi. Ponoć można tu doświadczać odmiennych stanów świadomości i wstrząsów energetycznych.

W książce "Transylwański wschód słońca" (2009) rumuński pisarz Radu Cinamar wysunął hipotezę istnienia niezwykłej jaskini we wnętrzu góry, gdzie nieznana cywilizacja pozostawiła "holograficzną bazę danych", znajdują się tam ponoć również wejścia do trzech tuneli prowadzących do wnętrza ziemi. Powiedzmy od razu - ani pisarz nie istnieje, ani opisana przez niego jaskinia.

Nikt tej jaskini nigdy nie znalazł i nie przebadał. Chyba że niedźwiedzie.

Poszukiwaniami pierwotnej cywilizacji o ogólnoplanetarnym zasięgu fascynowali się uczeni z przełomu XIX i XX wieku. A dowodów na jej istnienie szukali w Andach, Meksyku, Egipcie, we Francji, w Anglii, a także w rumuńskich Górach Bucegi.

Bucegi to święte góry starożytnych Daków i królestwo ich potężnego bóstwa Zamolksisa. To on przyjmował zmarłych w podziemiach. Był Bogiem ziemi, roślinności, płodności i wszystkiego, co człowiekowi potrzebne do życia. Gdy był łaskawy, zsyłał obfite plony, gdy się rozgniewał, na ludzi spadały różne kataklizmy. Co pięć lat składano mu ofiarę z człowieka, zrzucając go na ostrza pionowo ustawionych włóczni.

Podobały mi się.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.