Jak ja kocham wymyślić piękne góry i zrobić strzał w dziesiątkę! Wielka Fatra na Słowacji jest takim wymarzonym i akuratnym na majówkę miejscem. Morze kwitnących krokusów, imponujące przewyższenia, niewielu turystów na szlakach, a widoki... panie... widoki zapierają dech w piersiach, bo na horyzoncie z każdej strony coś - na północnym wschodzie ośnieżona główna grań Tatr, na wschodzie Niżne Tatry, na zachodzie piętrząca się Mała Fatra.
Lokalizacja:
Wielka Fatra, Słowacja
Havran (882 m n.p.m.),
Ostré (1066 m n.p.m.),
Skríželná skala, Hrdoš (950 m n.p.m.)
Hrdošná skala, Žaškovská jaskyňa
wieś Švošov
Date:
29 kwietnia - 1 maja 2023 r.
Skonani i głodni jak wilki dotarliśmy do wsi Liptovská Osada na nocleg. Nie wiem, jak, ale doczłapaliśmy się jeszcze do pizzerii 7th Heaven, a ta w zaserwowała nam wprost znakomite pizze. Połowa zespołu zamówiła wegetariańskie, a połowa - antywegetariańskie.
Drugi dzień zaczęliśmy wczesnym rankiem od jajecznicy i kanapek z pomidorami. Autem podjechaliśmy do wsi Liptovské Revúce. Trasę rozpoczęliśmy żółtym, niemal siedmiokilometrowym szlakiem, który prowadził Zieloną Doliną, a następnie rozległą połoniną ostro pod górę na Przełęcz (sedlo) Chyžky (1310 m n.p.m.), zaś z niej na szczyt Chyžky (1340 m n.p.m.). Tym samym znaleźliśmy się na głównej grani Wielkiej Fatry. Olbrzymie połacie zeszłorocznej i suchej trawy porośnięte były morzem krokusów. (Naprawdę nie ma sensu pchać się w tłum podziwiający pierwsze wiosenne kwiaty w Dolinie Chochołowskiej, skoro jest Wielka Fatra). Miejscami zalegał śnieg.
Pokonywaliśmy kolejne metry przewyższeń - nadchodziły łagodnie, nie wymagając nadmiernego wysiłku: Koniarky (1377 m), skalisty Suchý vrch (1550 m)... Najwyższy szczyt Wielkiej Fatry - Ostredok ma dwa wierzchołki - 1593 i 1596 m n.p.m. - oczywiście zdobyliśmy obydwa. Następnie Frčkov (1585 m) - drugi co do wielkości szczyt pasma i Krížna (1574 m) - trzeci. Na szczycie znajduje się ogrodzony ośrodek wojskowy, wygląda tak, jakby baza znajdowała się w środku góry, a na zewnątrz wystawały tylko radary.
Idąc granią, która jest bezleśna, roległa, o obłych grzbietach i zaokrąglonych szczytach, lecz straszliwych stromych zboczach porośniętych łąkami, człowiek nie wie, gdzie patrzeć - z każdej strony pięknie. Z naszej trasy jak na dłoni było widać pasmo Małej Fatry a po drugiej stronie - Niżnych Tatr.
Tradycyjnie już skręciliśmy w prawo zamiast w lewo i tym samym Krížną dało się zdobywać drugi raz - tylko zdrugiej strony. Schodziliśmy czerwonym szlakiem przez Rybovské sedlo (1317 m). Krajobraz się zmienił - łąki, stopniowo ustąpiły kosodrzewinie, a później pierwotnymlasom jodłowo-bukowym. Na Prašnickiej Przełęczy (1035 m) z niedowierzaniem zobaczyliśmy, że szlak pnie się z powrotem ostro w górę - na skalisty Veterný vrch (1040 m), ale to na szczeście było tylko pierwsze kilkanaście metrów. Uznaliśmy, że to szczyt specjalny dla weteranów ;)
Żółtym szlakiem zeszliśmy do Suchej Doliny tuż przy leśniczówce, a następnie zielonym dotarliśmy do auta. W Pizzerii - ten sam zestaw należnych placków pizzy.
Trasa liczyła sobie w sumie 26 km, prawie 1700 metrów przewyższeń i 9 godzin.
Lokalizacja:
Wielka Fatra, Słowacja
Trasa 2
Liptovské Revúce,
sedlo Chyžky (1310 m n.p.m.),
Chyžky (1340 m n.p.m.),
Koniarky (1377 m n.p.m.),
Suchý vrch (1550 m n.p.m.),
Ostredok (1593, 1596 m n.p.m.),
Frčkov (1585 m n.p.m.),
Krížna (1574 m n.p.m.),
Rybovské sedlo (1317 m n.p.m.),
Prašnické sedlo (1035 m n.p.m.),
Veterný vrch (1040 m),
Liptovské Revúce
Date:
29 kwietnia - 1 maja 2023 r.
Trzeciego dnia mieliśmy wracać do domu, toteż wybraliśmy trasę dużo krótszą. To nie było łatwe zadanie - dojścia na granie i szczyty są długie i o ostrych podejściach. Z której strony nie patrzeć, wychodzi wiele kilometrów, godzin i przewyższeń.
Wieś Liptovské Revúce okazał się świetnym punktem wypadowym. Zaparkowaliśmy pod wcześniejszym niż wczoraj żółtym szlakiem, który tym razem nie łagodził startu długą doliną, ale od razu fundował strome podejście przez grzbiecik Mogury. Dotarliśmy nim do Sedla Ploskej (1390 m), a stamtąd na Ploską (1532 m) - czyli jeden ze szczytów głównej grani Wielkiej Fatry. Wróciliśmy następnie na przełęcz i trawersując z żalem zielonym szlakiem Čierny kameň (1479 m) dotarliśmy do kolejnej przełęczy. Z żalem, bo szczyt Czarnego Kamienia wydaje się być ekscytujący - ma charakterystyczny kształt, otoczony piargami, skalisty i pełen obiecujących jaskiń. Tymczasem wejście na niego jest obecnie za turystów zamknięte.
Od Sedla pod Čiernym kameňom (1266 m) schodziliśmy czerwonym szlakiem, podziwiając okazałą panoramę Tatr - całych w śniegu i Niżnych Tatr - także w śniegu i... dostrzegając w oddali samotną Babią Górę. Widoczność tego dnia była znakomita.
Zeszliśmy do wsi i - rad nie rad - trzeba było wsiadać do auta. Nawigacja prowadziła nie od razu na północ, ale zupełnie na zachód - przez Słowację do Czech. Uznałam, że coś jest nie tak i wymusiłam na niej zwrot do Polski - błąd kolosalny. O ile u południowych sąsiadów drogi były przejezdne, o tyle u nas panował wszechobecny korek.
W samych górach panowały przyjemne pustki. Pierwszego dnia spotkaliśmy na szlaku zaledwie dwie osoby. Dopiero na głównej grani wędrowali turyści - przeważnie Polacy.
Wielka Fatra wskazała kierunki kolejnych wędrówek. Małą Fatrę już znam, ale Niżnych Tatr jeszcze nie.
Lokalizacja:
Wielka Fatra, Słowacja
Trasa 3
Liptovské Revúce,
Sedlo Ploskej (1390 m n.p.m.),
Ploská (1532 m n.p.m.),
Sedlo pod Čiernym kameňom (1266 m n.p.m.),
Liptovské Revúce
Date:
29 kwietnia - 1 maja 2023 r.
Wielka Fatra na Słowacji jest wymarzonym na majówkę miejscem. Morze kwitnących krokusów, imponujące przewyższenia, niewielu turystów na szlakach, a widoki zapierają dech w piersiach, bo na horyzoncie z każdej strony coś – na północnym wschodzie ośnieżona główna grań Tatr, na wschodzie Niżne Tatry, na zachodzie piętrząca się Mała Fatra.